فیلم مسیر سبز یک فیلم آمریکایی محصول سال 1999 است. اجازه دهید با این شروع کنم که این فیلم بیش از 3 ساعت طول می کشد، بنابراین اگر فیلم های بسیار طولانی انتخاب ترجیحی شما نیستند، می توانید از آن صرف نظر کنید. اشکالی ندارد، اما شما واقعاً در این مورد از دست می دهید. این فیلم بر اساس رمانی از استیون کینگ ساخته شده است و نویسنده آن فرانک دارابونت است که کار خود را با آثار استیون کینگ آغاز کرد و برای مدتی طولانی با اقتباس‌ها ادامه داد. واضح است که یکی دیگر از آنها «رستگاری در شاوشنک» است، فیلمی که او قبل از این فیلم در اینجا ساخته است. امروزه دارابونت احتمالاً بیشتر به خاطر کارش در «مردگان متحرک» شناخته می‌شود، که واقعاً کنایه‌آمیز است که آثار او در دهه 1990 چقدر فوق‌العاده بودند. در مورد این یکی در اینجا، من قطعاً کمی مغرضانه هستم زیرا بازیگران بسیاری از بازیگران را تشکیل می دهند که من کاملاً آنها را دوست دارم. این نه تنها در مورد تام هنکس بازیگر نقش اول، بلکه در مورد راکول، مورس، کرامول و سینیز نیز صدق می کند، حتی اگر دومی فقط ظاهر کوتاهی داشته باشد. و چگونه می توانید مایکل جتر و مایکل کلارک دانکن را پس از اجرایشان در اینجا دوست نداشته باشید. باشد که در آرامش باشند. MCD تنها کسی است که نامزدی اسکار را از بازیگران دریافت کرده است و این نیز قطعاً بازی حرفه ای / زندگی او را تعیین می کند. خود این فیلم برای چهار جایزه اسکار نامزد شد، اما متاسفانه هیچ کدام را نبرد.
من فکر می کنم که ممکن است گاهی درک جنبه های فانتزی در این فیلم دشوار باشد و با آن بیشتر به صحنه های شفابخش اشاره می کنم. در غیر این صورت، فیلم بر تحولات داستانی بسیار تاریک، بسیار سخت و واقع گرایانه تکیه دارد، زیرا در نهایت کل ماجرا در یک زندان محکوم به مرگ می گذرد. اما شاید این تضاد بین شر و خوبی است که به آن اجازه می دهد تا این حد خوب عمل کند. صادقانه بگویم که بیش از چند صحنه و لحظات بود که احساس کردم آنها واقعاً برای ساختن این اثر تلاش خواهند کرد، اما هر بار موفق شدند. مثال دیگر می تواند قاب بین شروع و پایان باشد که چندین دهه پس از وقایع زندان پخش می شود، اما زمانی که تیتراژ پایانی منتشر شد، بسیار متاثر شدم. همچنین می‌خواهم بگویم که فیلم علیرغم زمان پخش گسترده‌ای که دارد، هرگز کمی طول نمی‌کشد. مراقبت از شخصیت ها و تعجب کردن که قرار است در کنار آنها چه اتفاقی بیفتد واقعاً آسان است و این شامل خوب ها و همچنین بدها می شود و در هر دو طرف قانون در اینجا خوب و بد وجود دارد. نمونه بارز البته شخصیت داگ هاچینسون است که در کنار راکول قطعا یک آنتاگونیست اصلی است. این کمی شرم آور است که او واقعاً حرفه ای عالی را مدیریت نکرد و در عوض مردم در مورد چیزی جز روابط شخصی او صحبت نکردند. اون اینجا خیلی خوب بود
من همچنین معتقدم که یکی دیگر از نقاط قوت فیلم مسیر سبز لوکیشن است، یعنی زندان. همیشه هاله ای از زندان و تنگ نظری در اطراف این فیلم وجود دارد، همچنین وقتی صحبت از نگهبانان می شود. و من شخصاً احساس می‌کردم که وقتی اکشن به بیرون از زندان حرکت می‌کرد، فیلم همیشه برای لحظه‌ای ضعیف‌تر می‌شد، مانند صحنه‌ای با شخصیت کلارکسون یا پرش بزرگ به جلو در زمان. اما شاید این فقط من باشم. مکان واقعاً از نظر طرح کلی در اینجا خاص است. دلخراش ترین لحظه ها صحنه های اعدام هستند، صحنه های مربوط به شخصیت MCD، و همچنین صحنه های مربوط به شخصیت Jeter. آن یکی به طرز دردناکی خوب بود و نمی‌توانستید جای دیگری تماشا کنید، حتی اگر قلبتان در حین آن می‌شکست. این اساسا یک نسخه طولانی تر از صحنه کشتار جوندگان درست قبل از آن بود. یا شاید باید بگویم “کشتن”. بنابراین بله، برای من این یک فیلم برجسته بود و معتقدم همه باید آن را ببینند. سپس، با نگاهی به تعداد رتبه‌بندی‌هایی که این فیلم در IMDb دارد، تقریباً همه آن را دیده‌اند و تعداد معدودی که واقعاً نیازی به تغییر آن در اسرع وقت ندارند. این فیلم یک شاهکار و یک مدعی قطعی برای بهترین فیلم سال و همچنین برای تاپ 10 دهه 1990 است. منتظر چی هستی؟ از مدت زمان نترسید. قدردان باشید که طولانی است زیرا از ابتدا تا انتها خوب است. همچنین یک مدعی برای بهترین فیلم کارنامه تام هنکس و این کاملاً معنی دارد.