چند درام دادگاه فوق‌العاده وجود دارد، آناتومی یک قتل، کشتن مرغ مقلد و شاهدی برای دادستانی که بلافاصله به ذهن می‌آیند. فیلم 12 مرد خشمگین آنقدر درخشان است که به خوبی می تواند درام قطعی دادگاه در فیلم باشد. کارگردانی سیدنی لومت استادانه است، و اگرچه اکشن در یک مجموعه (یک اتاق نشیمن واقعی نیویورک) اتفاق می‌افتد، طیف وسیعی از زوایای دوربین و تنظیمات بصری خلاقانه وجود دارد. فیلمنامه پیچیده و هوشمندانه است و داستان قانع کننده و هوشمندانه است. فیلم نیز فوق‌العاده ساخته شده است و بازی‌ها فوق‌العاده است. هنری فوندا به ویژه بر فیلم تسلط دارد، با یکپارچگی که شخصیت او را فوق العاده می کند، اما بازیگران دیگر نیز فوق العاده هستند، اد بیگلی، جک واردن، جان فیدلر، لی جی کاب، رودی باند و دیگران. همه از فوندا پشتیبانی می کنند. به طور کلی، درام دادگاه درخشان. 10/10 بتانی کاکس است.
وقتی جوان‌تر بودم، فکر می‌کردم 12 مرد خشمگین یک فیلم گروهی تقریباً عالی با گروه بزرگی از بازیکنان مرد است. در آن زمان در آن دهه پنجاه زنان به طور خودکار از وظایف هیئت منصفه خارج می شدند. غیرعادی نبود که همه هیئت های منصفه مرد مانند ما در اینجا حضور داشته باشند.
سپس در چند هیئت منصفه خدمت کردم و مفاهیمم تغییر کرد. یکی از صحنه های کلیدی فیلم زمانی است که هنری فوندا یک چاقوی سوئیچ تیغه دقیقاً شبیه سلاحی که مجرم جوان در قتل پدرش با چاقو استفاده کرده است، تولید می کند. دومی که فوندا آن چاقو را تولید کرد، یک نفر باید برای یک محاکمه فریاد می زد.
در تمام 50 ایالت ایالات متحده آمریکا، یک دستورالعمل استاندارد هیئت منصفه این است که هیئت منصفه باید بر اساس شواهد ارائه شده در دادگاه در مورد گناه یا بی گناهی یک متهم تصمیم بگیرد. اعضای هیئت منصفه تا زمانی که برای صدور حکم توقیف شوند، آزادند که بیایند و بروند. اما به آنها دستور داده می شود که به محل جنایت نزدیک نشوند و هیچ مدرک مستقلی جمع آوری نکنند.
به یاد دارم که در وظیفه هیئت منصفه بودم و در پرونده ای به من محول شده بود که جنایت در آپارتمانی اتفاق افتاد که یک بلوک با یکی از دو مسیر به ایستگاه متروی BMT که من را به محل کار می برد، فاصله داشت. و همین متروها مرا به مرکز شهر بروکلین و دادگاه بردند. من تصمیم گرفتم که IRT را برای دو هفته آینده به دادگاه ببرم، در حالی که محاکمه ادامه داشت تا از وسوسه رفتن به صحنه جرم جلوگیری کنم.
این یک اثر دراماتیک عالی بود، اما کاملاً در تضاد با سیستم حقوقی ما بود. من نمی توانم باور کنم که چیزی ابتدایی در فیلمی که ظاهراً نگاهی واقع گرایانه به جلسات هیئت داوران است، باقی مانده باشد.
نقش جک کلاگمن در میان گروه مورد علاقه خاص من بود. او از همان محله فقیر نشین متهم است و برخی از دانشی که از آن محیط دارد قانع کننده ترین استدلال برای بی گناهی متهم است.